De krrriebel voorbij

Zo, dat was het dus. Het heeft weer een paar dagen geduurd, maar ik ben er weer. Het was weer een slijtage slag, maar die ene keer per jaar sla ik me daar met een gelukzalige glimlach doorheen. Het ging grotendeels zoals verwacht.

2 Oktober ’s morgens om 09:00 uur begonnen met de bar opbouwen. Gelukkig met genoeg hulp, van ons trouwe timmer team, en collega R, D en D. Altijd meer werk dan we ’s morgens denken, maar de zin in de avond is een goeie motivatie. en uiteindelijk, 30 bakkies, tosti’s en spuitspaatjes verder, was het klaar voor de avond. Plastic glazen?check. Bier koud? check. Wisselgeld? check. Stuiterende barkeepers? check. Het klus team ging even eten, en wij even naar huis. verplicht een half uur op de bank omdat je denkt dat je daar ’s avonds baat bij hebt…duh, alsof je dan ontspannen ligt. Dus…omkleden, even snel in de revisie (ben immers geen 20 meer) en naar de winkel. De eerste zijn er al…biertje? Nou, eentje dan, want we moeten zo nog wel eten (redelijk essentieel op zo’n avond) Zo gezegd, zo gedaan. Binnen een uur waren we terug en toen stond het al vol! Wij waren niet de enige die er zin in hadden! Dennis Verheugd en Geert Meij waren al begonnen, en binnen een uur was het los! Wat een mensen!! Wat een feest!! Ik heb er de hele avond (wisselgeld en voorraden vervoerend) een beetje doorheen gelopen, en wat waren jullie weer leuk en lief! En hoe later het werd vonden jullie mij ook steeds leuker en liever worden. Ik kon de kussen en de liefdesbetuigingen niet meer tellen, maar laat ik dit zeggen: ik hou ook van jullie! Want zonder jullie, geen 2 Oktober. Dus bedankt. Ook bedankt voor de heren van de gemeente reiniging die ons ’s nachts hebben verlost van 100 vuilniszakken plastic, dat jullie, onbedoeld, waarvoor alle begrip, na zes keer bij elkaar vegen weer uit elkaar schopten. geeft niks joh, we doen het gewoon nog een keer. En die schatten die buiten 2 bier bestelden en wilden pinnen…ook sorry, hoe konden we zo onnadenkend zijn. Ook excuus aan die meneer die bij de buitenbar een taxi bestelden…er kon geen auto doorheen, misschien volgend jaar riksja’s inzetten. En de heren die niet naar het toilet konden, omdat de meisjes graag binnen plasten…ook sorry. En helemaal leuk, toen ik begin van de avond iemand er op attendeerde dat er binnen niet gerookt mocht worden, als antwoord kreeg:,, ja maar ik rook niet, ik blow” whahaha, ik zeek bijna in mijn broek. De heer in kwestie was helemaal verbolgen omdat ik niet wist wie hij was….ook aan u…sorry.

Maar genoeg gezeurd. Wij hebben genoten, keihard gewerkt, naar ons gevoel uren opgeruimd en afgesloten met wodka cola’s, pizza’s, curry worsten (van de ons helaas ontvallen duitse schone, die ons schitterende Leiden weer gaat verruilen voor het Duitse landschap) Lieber, ich danke Ihnen sehr und wir werden dich schrecklich vermissen!

Maar naast Inge wil ik ook Wim, Ray, Derrek, Danny, Jona, Kays, Martine, Joris, Jorg, Tim, Rob, Dennis, Geert en jullie bedanken!!

rest mij de vraag…volgend jaar weer?

Toedels