Hi, my name is Chazzy Green
Je kent het wel…Sinterklaas (met de nodige chocolade letters) Kerst (met de nodige borrels) Oud en Nieuw (sjezus…hoeveelste nieuwjaars borrel is dit?!) en dan komen wij altijd, zo half januari met jawel…De JazzWeek!
Zelf heb ik er altijd een beetje een hard hoofd in. Ik weet niet waarom, bijna alsof ik het lullig vind om weer al die mensen bij Lingo vandaan te trekken, ze zitten net zo lekker aan een kopje koffie (zonder koekje, want Januari) maar goed. Het is een Leids dingetje, en als je niet mee doet, doe je nooit meer wat is ons devies, dus…woensdag de 21e hadden wij Chazzy Green geboekt. Overdag de nodige voorbereiding, podium sjouwen, je kent dat wel, en toch zo’n licht gespannen gevoel…wat wordt het vanavond? We hebben serieus wel eens een jazz avond gehad dat er alleen maar personeel stond. Beren gezellig, maar geen knoop verdiend…sterker nog….dat was een hele dure avond maar laat ik nou geen ouwe koeien opdienen, maar door deze avond toch altijd een beetje zenuwachtig voor zo’n avond. Om negen uur toch maar een beetje feestelijke verf op mijn gezicht gegooid en met mijn vriendje Goede Moed naar Barrera getogen. Er schalde muziek mij tegemoet op de hoek van de Kaiserstraat…de Keizer had in ieder geval werk (lees…gevulde kroeg) en ook Lespe zag er goed gevuld uit. heel voorzichtig keek ik de gracht af naar de overkant en…er stond volk. En flink ook! Mijn truc altijd als ik aankom en de zaak staat vol…meteen een paar glazen vastpakken, prominent in de lucht steken en met een stoïcijnse kop naar de bar lopen (alsof de zaak van mij is) werkt altijd. Twee kanten op trouwens, want die gasten achter de bar gaan dan altijd meteen glazen halen, omdat zij het irritant vinden dat ik glazen heb gevonden die zij over het hoofd hebben gezien (wel jammer…dit doen ze nu natuurlijk nooit meer…ach ja) Maar daar was hij, op het podium, Chazzy Green! Wat een topper, wat een feest! Hij had er zin in, en het overvolle cafe dus ook! Wat nou Januari, wat nou kou, wat nou crisis, wat nou woensdag? Allemaal excuses die we nooit meer mogen gebruiken want het was gewoon KEIHARD feest! Niet alleen voor de bar, maar ook zeker er achter! Onze man met losse heupen heeft de hele avond dansend gewerkt (wat menig vrouwelijk bezoeker zeker niet onberoerd liet) en onze man van de muziek, stond met een grijns van oor tot oor, gelukzalig met zijn handen aan de knoppen (voor het geval Chazzy even wilde pauzeren om nog zo’n heerlijk Four Roses 7 upje weg te tikken) zodat hij een swingend intermezzo kon verzorgen. En dan de laatste, maar niet de minste, die hoopvol vroeg of dit niet elke woensdag kon, nou graag zeggen wij, ik weet alleen niet of we daar in de buurt de handen voor op elkaar krijgen! Dus…
Maar geen negatieve gedachten nu. Het was leuk, het was geweldig, schitterend mooie avond en een goed begin voor een fantastisch nieuw jaar waarin we met Barrera nog heel veel moois voor jullie willen maken, verzorgen organiseren, you name it…w’ll do it!!
En dat ik vanochtend de vloer en de toiletten nog een keer moest doen, kon zelfs de pret niet drukken!!
Toedels
