Just another week(end) @ the office

Zo…dat was me het weekendje wel weer. Hij begon, zoals gebruikelijk, op zaterdag ochtend bij ons om 9:00. Uurtje nodig om op te starten en dan zijn we om 10:00 helemaal up en running. Alleen dachten een heleboel zenuwachtige reünisten van het Lustrum van Minerva daar klaarblijkelijk anders over. Zij vonden 10:00 nml nogal laat, want dan moesten ze in de kerk zijn en ze hadden er wel op gerekend dat we open zouden zijn…sorry. Mijn welgemeende excuses voor het werk wat we op dat moment nog moesten doen. Het was een waar gekkenhuis (en niet alleen omdat het druk was) er was gewoon geen redden aan. Ik weet niet of iedereen dat gevoel kent, dat je je longen uit je lijf rent, maar toch steeds net te laat bent?…Nou ja, zoiets in ieder geval. Ik heb een paar keer ook goed met mijn spreekwoordelijke bek vol tanden gestaan. Ik zal er eentje met jullie delen: Een dame van rond de 60 komt aan de bar samen met een man. Ze bestelt twee biertjes en een portie bitterballen. So far, so good. Mijn vraag of ze fluitjes of vaasjes wilde beantwoorde ze met:,, de grootste”  Zo gezegd, zo gedaan. Maar op het moment dat ik de vaasjes op de bar zet, vraagt ze mij verbaasd waar haar bitterballen zijn. mijn relletje maakte een wat onverwachte beweging, maar mijzelf hervonden antwoordde ik de dame  dat ik die direct ging aanslaan, want ik had eerst haar lekkere koude biertjes getapt. Waarop de dame mij terug sneerde dat ze dat bier en die bitterballen graag tegelijk had gekregen. Met mijn veel te vlugge ,,ik dacht dat u ze warm wilde” heb ik ben ik bang geen hoge ogen gegooid. Ook aan deze mevrouw, mijn welgemeende excuses. Toen ik hiervan bij stond te komen kwam er een vriendelijke oude heer mijn kant op. hij vroeg naar zijn gereserveerde tafel voor 12 en toen ik hem die wees, bedankte hij met met een ferme high five!! Deze meneer wil ik uit de grond van mijn hart bedanken, want door hem was ik direct mijn bitterballen mevrouw vergeten. Een dag van uitersten, snoeihard werken, geweldige collega’s en het welverdiende wijntje (of 5) na afloop, heeft nog nooit zo lekker gesmaakt!

En gelukkig was de voetbal zondag! En wat was het weer spannend! Ik weet niet hoe het met jullie was, maar ik heb die pingel echt niet durven bekijken. Gelukkig beschikt Klaas Jan over betere zenuwen dan ik. Gelukkig hield de scheidsrechter wel genoeg rekening met ons en laste genoeg drinkpauzes in, anders was ik die wedstrijd niet goed doorgekomen. wat had ik het warm zeg!

Maar let op. Even op tijd oppas regelen, want zaterdag spelen ze pas om 22:00, en zonder jullie durf ik helemaal niet te kijken!

Toedels