’t was zo’n dag…

Tja…’t was zo’n dag. Gisteravond nog het traditionele stukje bruidstaart geserveerd aan Meneer en Mevrouw Geluk, want 1 jaar getrouwd (Van harte namens Barrera) maar vandaag weer terug naar de orde van de dag.

Vandaag geen huwelijk, geen 2 oktober (nog niet) geen voetbal…nou ja beetje dan. Maar, dat domineerde niet mijn dag. Het was gister en vandaag ‘instemmen’.

Gisteren waren dat de heren, vandaag waren dat de dames. Laat me met de dag van gisteren beginnen…Repen’Burgers’, kroketten, uitsmijters, ciabatta’s capprese, milkshakes, smoothies en latte macchiato’s…serieus…ik stond in de keuken, en heb regelmatig gevraagd of de bonnen klopten. Dit zijn onze mannen dit jaar…heren…er moet iets gebeuren, spreek me maar een keer aan over een kop koffie.

En vandaag stonden de dames op het programma… Na de heren van gisteren maakte ik me serieus zorgen over vandaag. Soja melk? salades? Smoothies zonder fruit? Waar zou dit heen gaan? Nou, laat ik het maar vertellen…de meisjes bestelden gewoon flessen rosé, porties kaastengels en bitterballen…bij de vleet! Niets geen gezeik over apart betalen (sorry heren) en gewoon leuk!! Waarvoor, pet af lady’s, jullie kunnen niet meer stuk bij mij.

Maar…er is natuurlijk altijd een keerzijde bij zoveel lof. En dat waren mijn  mannelijke collega’s.

Ik begrijp wel waarom de meisjes vandaag zo makkelijk en meegaand waren, ze werden gewoon vreselijk in de watten gelegd! ze hoefden maar met hun wimpers te wapperen en er kwam al een kelner aansnellen, wilden ze nog een glaasje water? Een ander sausje bij de kaastengels? Of een telefoonnummer? Het was allemaal geen enkel probleem! Wat was ik trots op mijn jongens! En wat waren ze lief voor iedereen ! Nou ja… zo moet het dus altijd zijn! Ik ga deze dag (de dag der dagen volgens onze mannen) vaker aanhalen! Het kan dus allemaal wel!!

Na een lange maar enerverende werkdag een klein na wijntje gedaan bij onze collega’s aan de overkant alvorens naar huis te gaan om de betreffende wedstrijd te kijken. De kwalificatie voor Nederland, voor het WK. Met goede hoop, want ik wil niet weer zo’n toernooi niet meemaken. Want een café wat Oranje gekleurd is, is nog bijna mooier dan een terras vol met prachtige dames… maar ik hoor net affluiten…1-1…

Meisjes…morgen weer?

Toedels!

ps….tot binnenkort!!