Voetbalavond uit duizenden!

Ok, we leven er al een tijdje naar toe, maar vanavond was het dan zover. Spanje en Nederland treffen elkaar weer tijdens een WK. Ik kan me de laatste keer nog voor de geest halen. Ik ben geen voetbal analyticus, maar in de finale verliezen doet gewoon zeer! Huilende mannen, verbijsterde kids…ik zie ze zo voor me.

Maar we zitten weer klaar…zenuwen gieren door de lucht, als barrera langzaam maar zeker weer knap vol stroomt. De vier Spanjaarden die vooraan zaten hadden als eerste reden tot juichen, omdat wij door een onterechte pingel 1-0 achter kwamen. Iedereen dacht aan vier jaar terug…het zal toch niet waar zijn!
Maar daar kwam Robin van Persie, of ik kan beter zeggen, daar vloog Robin en zette ons Oranje hart weer in vuur en vlam. Wat een euforie! En het werd alleen maar beter die avond! Het bier vloeide rijkelijk, en buiten had het terras zich ontpopt tot heuse tribune, er stond geen stoel meer op zijn plek. De Spanjaarden toonden zich sportief, en hebben al het feest geweld waardig over zich heen laten komen (of ze konden gewoon geen kant op) Wat een feest, wat een zoete wraak, en wat heerlijk omdat met zoveel leuke mensen te mogen vieren in Barrera!!

Ik zeg…tot woensdag 18:00 uur!